بانکول خبر |✍️سودابه خانی

 در زندگی و دنیایشان صداها مفهومی ندارند .آنچه که هست دنیایی از حرکات و دیدن ها است و هر آنچه که در پیرامون شان هست با دیدن و حرکت مفهوم پیدا می کند.فصل های چهارگانه نیز خارج از دنیای دیدن ها برای شان تفاوتی را رقم نمی زند. نه خش خش صدای برگهای پاییز برایشان معنا دارد ، نه صدای آواز پرندگان در بهار و یا صدای آبشاری در دل طبیعت تابستانی . آنچه که هست سکوت است و بی صدایی که البته برای آنها سرشار از راز و رمز است.

ناشنوایی یکی از انواع ناتوانی‌های جسمی است که یقیناً می‌تواند بر توانایی فرد در برقراری ارتباط و تعامل با دیگران تأثیر بگذارد. با این حال، ناشنوایان دارای فرهنگ و هویت خاص خود هستند و اگرچه که از یک نقیصه ی بزرگ رنج می برند اما می‌توانند به‌طور فعال در جامعه شرکت کنند و از دیگر توانایی های خود بهره ببرند. 

در دنیای ناتوانی های جسمی آنچه حیرت آور است این است که آن بخش از این ناتوانی جسمی از اندامی به اندام دیگر از بدن فرد کوچ داده می شود و بخشی دیگر از بدن در عوض آن نقیصه تواناتر می شود.

در دنیای ناشنوایی نیز اینگونه است و آنان با اینکه با این نقیصه ی بزرگ بدنی مواجه هستند اما یقیناً بخشی دگری از دنیای بدنی و وجودشان تواناتر می شود.

با اینحال ناشنوایان با چالش‌های متعددی مواجه هستند، عدم توانایی در شنیدن گفتار می‌تواند منجر به مشکلات در برقراری ارتباط با افراد شنوا شود. بسیاری از منابع اطلاعاتی، مانند اخبار و آموزش های صوتی و شنیداری، ممکن است برای ناشنوایان قابل دسترسی نباشند. 

ناتوانی در برقراری ارتباط با افراد پیرامون و یا منابع صوتی تنها یکی از مشکلات ناشنوایان است و آنان در جامعه می توانند با چالش های بیشتری هم مواجه شوند. بعنوان نمونه ناشنوایان ممکن است در پیرامون خود با تبعیض و نادیده گرفتن توانایی‌هایشان مواجه شوند و این مهم مواردی همچون اشتغال و درآمدی زایی برای آنان را با چالش مواجه کند.

در دنیای ارتباطی ناشنوایان ارتباط از طریق اشاره از مهم ترین ضروریات و ابزارهای ارتباطی این افراد است و زبان اشاره نه تنها یک ابزار ارتباطی است، بلکه بخشی از فرهنگ ناشنوایان است. یادگیری و استفاده از زبان اشاره می‌تواند به تسهیل ارتباطات و کاهش سوءتفاهم‌ها کمک کند. همچنین، آشنایی با زبان اشاره برای شنواها نیز مهم است تا بتوانند با ناشنوایان بهتر ارتباط برقرار کنند.

امروزه با تغییر و تحولات شگفت انگیز در دنیای ارتباطات و اختراعات گوناگون و خیره کننده در این زمینه تکنولوژی به کمک این افراد ناتوان آمده و می‌تواند نقش مهمی در بهبود کیفیت زندگی ناشنوایان ایفا کند. سمعک‌ها، کاشت حلزون گوش و اپلیکیشن‌های ترجمه زبان اشاره از جمله ابزارهایی هستند که می‌توانند به ناشنوایان کمک کنند تا بهتر با دنیای اطراف خود ارتباط برقرار کنند.

به لحاظ اینکه افراد ناشنوا در جنبه های دیگری دارای توانایی های کاربردی هستند هر کشوری به تناسب نیازهای خود امکانات و ابزارهایی را برای بروز توانایی های این قشر در نظر گرفته است. در این فرایندها سیستم‌های آموزشی نیز خود را با اینگونه نقایص وفق داده و قابلیت هایی را در نظر گرفته اند تا به نیازهای ویژه ناشنوایان توجه کنند. راه اندازی مدارس ویژه و برنامه‌های آموزشی جهت دار شامل زبان اشاره و روش‌های یادگیری چند حسی نیز از ابزارهایی است که می‌توانند به توسعه مهارت‌های اجتماعی و زبانی آن‌ها کمک کنند.

به تناسب امکاناتی که برای ناشنوایان در جوامع در نظر گرفته می شود و آموزش هایی که آنها می بینند، افزایش آگاهی جامعه درباره ناشنوایی و خصوصیات ویژه آنها نیز ضروری است. در این زمینه برگزاری کارگاه‌ها، سمینارها و فعالیت‌های فرهنگی می‌تواند به تغییر نگرش‌ها و کاهش تبعیض در مواجهه با ناشنوایان کمک کند.جج

و سرانجام اینکه ایجاد یک جامعه ایده آل برای ناشنوایان و کاستن از مشکلات آنها نیازمند همکاری همه‌جانبه است. با درک بهتر نیازها و چالش‌های ناشنوایان، می‌توانیم محیطی را فراهم کنیم که در آن همه افراد، صرف‌نظر از توانایی‌هایشان، بتوانند به‌طور برابر و فعالانه شرکت کنند. احترام به فرهنگ ناشنوایان و ترویج زبان اشاره می‌تواند به ایجاد پیوندهای قوی‌تر در جامعه کمک کند.